Een label zegt ook niet alles

Een label zegt ook niet alles…. of toch wel? Hoe weet je nu of jouw kledingstuk, beddengoed of ander textielproduct nu op een juiste wijze is gemaakt? In deze blog geef ik je een paar handvatten waar jijzelf mee aan de slag kan.

De eerste stap

Allereerst is het van belang om te bedenken wat jij verstaat onder “op de juiste wijze gemaakt”. Vind jij het belangrijk dat er geen chemicaliën zijn gebruikt in de landbouw en tijdens de productie? Of dat iedereen die aan het product heeft gewerkt dat in veiligheid en vrijheid heeft gedaan? Of allebei? 

Een andere afweging is of het gehele textielproduct al op de juiste wijze is gemaakt of deels? In dat laatste geval kan je denken aan een goed gecontroleerde fabriek of katoen van een biologische plantage of dat een deel van het kledingstuk is gemaakt van natuurlijke materialen. Als consument juich ik alle initiatieven van bedrijven toe en wil ik ze graag stimuleren om daar mee door te gaan. Dat doe ik door een product dan te kopen. Als product echter wil ik alleen maar met natuurlijke materialen werken zonder chemicaliën en wil ik dat alle mensen in keten met respect worden behandeld.

2. Materiaal

Een label moet ook melding maken van het materiaal waarvan het product is gemaakt. Hier kan je een onderscheid maken tussen, dierlijke, synthetische en plantaardige materialen. Bij dierlijke materialen kan je denken aan wol, zijn en leer. Grote vraag hierbij natuurlijk is: hoe is met de dieren omgegaan? Dat kan in het label staan. Bedrijven kunnen bijvoorbeeld aangesloten zijn bij het Animal Welfare Approved of Responsible Wool Standard.

Synthestische materialen zijn of gemaakt op basis van natuurlijke materialen (viscose, rayon, lyocell, Tencel) of op basis van synthetische polymeren (polyester, acryl, nylon). Nadeel van deze laatste is dat deze gemaakt worden van olie. Wat betreft de eerste: om te komen tot viscose wordt het hout op een dusdanige manier verwerkt dat dat ook weer nadelen heeft voor het milieu. Tencell is in deze de positieve uitzondering.

Dan heb je nog plantaardige materialen, bijv. katoen, hennep en bamboe. Waterverbruik is hierbij het grootste ‘gevaar’. Kijk daarom of het biologisch geteeld is.

3. Keurmerken

Onze keten is zowel GOTS als Fairtrade gecertificeerd. Het GOTS keurmerk is verankerd in de Europese wetgeving en is voornamelijk gericht op het milieu, maar kijkt ook deels naar arbeidsomstandigheden en de kwaliteit van kleding. Het zegt helaas niets over de arbeidsomstandigheden op de katoenvelden of in fabrieken. Dat doet het Fairtrade keurmerk wel. Maar er zijn meerdere keurmerken. Kijk eens op de website van Milieucentraal.

4. Merk

Een duurder artikel is per definitie niet beter gemaakt dan een artikel dat goedkoper is. Wel is het goed om je te realiseren dat iemand moet betalen voor een shirtje van, zeg 5 euro, en dat ben jij niet als klant. Om je te realiseren wat de echte kosten zijn van een textielproduct, zou je de film True Cost eens kunnen bekijken. Maar dat is wat lastig, op het moment dat je in een winkel staat. De mobiele kledingchecker van goedewaar kan je dan helpen.

5. Vragen, checken, vragen

De laatste tip is vragen, checken, vragen. Daarmee bedoel ik dat je gerust aan het winkelpersoneel vragen kan stellen over waar het product vandaan komt of over hoe het product is geproduceerd. Verder kan je natuurlijk de website checken van het merk. Geeft je dat niet alle antwoorden? Elke website heeft wel een contactformulier, gebruik dat en stel je vraag!

Bovenstaande tips zijn uitgelegd in een notendop. Het geeft in ieder geval aan dat een label niet alles zegt, maar wel een goed startpunt is

Wil je meer weten? Blijf ons volgen, want komend jaar komen meer inhoudelijke blogs. Wil je nu al meer weten, lees ook het artikel van Emy Demkes op de Correspondent, check de website van de Schone Kleren Campagne en volg de blogs van Project Cece, onze producten zijn ook bij hen te koop.